Boek hoofdstuk 4

Enjoy reading people


Sam kwam de woonkamer weer in en schonk iedereen een kopje thee in.
"wat zeiden ze jeroen?" vroeg Nathaniel.
De rechercheurs ondervragen de dader momenteel nog. Hij wil niet zeggen wat hij
in de achtertuin deed. Ik hoorde net van Sarah dat het goed gaat met mark, patrick.
Patrick glimlachte,"gelukkig, ik was al ongerust.".
"en met Tara dan?" vroeg Sam.
"Tara mag morgen naar huis, echter haar ouders nemen niet op, een wagen is al langs hun huis geweest" vertelde jeroen.
Twee uur verstreek voorbij, het was alweer 1 uur toen er een gaap op het gezicht van Melanie verscheen.
"Misschien is het tijd om slaapzakken tevoorschijn te halen ?" vroeg Nathaniel.
iedereen stemde daar in mee en even later lagen en kussens,slaapzakken en een stapel dekens op de vloer.
Behalve Jeroen kroop onder de deken, Jeroen ging in de grote stoel zitten met een dekentje om zich heen en tuurde door de ramen.
Iedereen lag gezellig met zijn allen onder de dekens maar van slapen kwam niets.
De tv ging al snel aan en iedereen lach in een deuk om de comedy op tv.
Een uur streek voorbij toen iedereen al bijna lag te slapen.
Het was kil en koud buiten het regende. "ROARR GROMMELLL". Een hevige storm trof het stadje Neville, Jeroen bevond zich nog steeds in de stoel al turend naar buiten. Joost kroelde een beetje heen en weer. " hoe zal het gaan met Tara?"dacht hij in zichzelf."konden we nu maar naar haar toegaan, iedereen mist haar!". De donder werd erger en het geluid harder. Een schel geluid en fel licht verscheen vlak voor het raam. De bliksem was ingeslagen op het bosje voor de deur. Sam Schrok en schampte zich vast aan joost die naast haar lag. Jeroen sprong op en rende naar buiten.
Gevolgd door nathaniel die door de klap was wakker geschrokken. De twee agenten waren buiten het bosje aan het blussen toen het buiten iets rustiger was. nathaniel en Jeroen kwamen kletsnat binnen. "ik ga eerst wel even douchen Jeroen, daarna kan jij". Nathaniel ging naar boven. Melanie keek naar het bed van joost. "huh waar is joost? en waar is sam!?" vroeg ze aan Jeroen. "volgens mij stonden die in de keuken". Zei hij. Melanie stond op en liep naar de keuken. Ze keek om de hoek de keuken in. Joost en sam stonden dicht tegen elkaar aan en omhelsden elkaar. "hah, dat mocht ook eens tijd worden" dacht melanie in haar hoofd. Melanie liep terug en keek lachend naar Jeroen. "ha, het is dus eindelijk zover?" vroeg hij. Melanie knikte.
Het was 3 uur, niemand lag te slapen, joost en sam lagen dicht tegen elkaar aan en omhelsden elkaar, "word ook nooit teveel voor jullie he" lachte melanie. De telefoon van jeroen ging. "Hallo, met jeroen?.. aah hoi peter, ja.. oh mooi!, ja we zitten in het huis van Melanie, breng haar hier maar heen., oke tot ziens!". Jeroen hing op. "wie was dat?"vroeg Sam. "Peter, een agent van het bureau, Tara is wakker en mag weg, ze komt hierheen. Iedereen was blij om te horen dat hun vriendin weer thuis kwam.



Hoe zal het gaan met mark?
En wanneer horen we iets van de ouders?

Enjoy my next Chapter:)

Stay tuned

Spannendd... :O